استانداردهای کابل کشی شبکه

در این مقاله قصد داریم نحوه کابل کشی ساختمان ها و محوطه مشتری را به شما معرفی نماییم. این استاندارد می تواند برای یک یا چند ساختمان در یک محوطه هم استفاده گردد. این استاندارد کابل کشی متوازن و فیبرنوری را پوشش می دهد. این استاندارد همچنین برای ساختمان هایی کاربرد دارد که بیشینه فاصله آنها از هم 2000 متر باشد. البته اصول اولیه این استاندارد می تواند برای نصب های وسیع تر هم کاربرد داشته باشد.در ادامه با اتاق سرور دات کام همراه باشید.

این استاندارد به طور مستقیم یا از طریق ارجاع موارد زیر را مشخص می کند:

الف) ساختار و کمینه پیکربندی مورد نیاز کابل کشی عمومی

ب) واسط هایی در مسیر پریزهای ارتباطی

پ) الزامات عملکرد برای هریک از پیوندهای کابل کشی و کانال ها

ت) الزامات و گزینه های پیاده سازی

ث) الزامات عملکرد برای اجزاء کابل کشی موردنیاز در ازای بیشینه فاصله ای که در این استاندارد مشخص شده است.

ج) الزامات انطباق و رویه تصدیق

الزامات ایمنی ( حفاظت و امنیت الکتریکی، آتش و غیره) و سازگاری مغناطیسی (EMC) خارج از این استاندارد ملی است و توسط بقیه استانداردها و مقررات پوشش داده می شود. با این حال اطلاعاتی که توسط این استاندارد ارائه می شود، ممکن است کمک کننده باشد.

در این استاندارد در جایی که مناسب است به استانداردهای بین المللی موجود برای اجزاء و روش های آزمون ارجاع داده می شود.

ساختار سامانه کابل کشی عمومی

کلیات

این زیربند عناصر کارکردی کابل کشی را مشخص می کند و چگونگی اتصال این اجزا به یکدیگر را توصیف می کند تا زیرسامانه ها را شکل دهند و مشخص کند واسط ها در کدام اجزا خاص کاربردی به کابل کشی عمومی متصل می شوند.

کاربردها، با اتصال تجهیزات به پریزهای ارتباطی و توزیع کننده ها، پشتیبانی می شود.

عناصر کارکردی

عناصر کارکردی کابل کشی عمومی به شرح زیر است:

مجموعه ای از این عناصر به هم متصل می شوند تا یک زیر سامانه کابل کشی را شکل دهند.

زیرسامانه های کابل کشی

کلیات

سامانه های کابل کشی عمومی شامل سه زیر سامانه هستند: کابل اصلی محوطه (پردیس)، کابل اصلی ساختمان و کابل کش یافقی. توزیع کننده ها به پیکربندی کابل کشی برای ایجاد هم بندی های مختلف مثل، خطی bus،ستاره ای stare و حلقوی Ring معنا می بخشند.

اتصالات بین زیرسامانه های کابل کشی یا فعال و نیازمند تجهیزات کاربردی خاص و یا غیرفعال هستند. اتصال به این تجهیزات هم می تواند به روش اتصال متقاطع و هم به روش اتصال متقابل باشد. اتصالات غیرفعال بین زیرسامانه های کابل کشی به طور عموم به روش اتصال متقاطع و به وسله کابل رابط یا جامپر ایجاد می شوند.

در مورد کابل کشی متمرکز اتصالات غیر فعال در توزیع کننده ها بااستفاده ازاتصال متقاطع یا اتصال متقابل حاصل می شوند. به علاوه برای کابل کشی متمرکز فیبرنوری ممکن است برقراری اتصالات در توزیع کننده ها با استفاده از اتصالات مکانیکی انجام شود هر چند که این روش قابلیت پیکربندی مجدد کابل کشی را کاهش می دهد.

زیرسامانه های کابل کشی اصلی محوطه( پردیس)

زیرسامانه های کابل کشی اصلی محوطه از توزیع کنده محوطه تا توزیع کننده ها ی ساختمان کشیده می شود که به طور معمول در ساختمان هایجداگانه قرار دارند و شامل موارد زیراست:

اگرچه کابل های تجهیزات برای اتصال تجهیزات انتقال به زیرسامانه های کابل کشی استفاده می شوند ولی آن ها به عنوان بخشی از این زیرسامانه تلقی نخواهند شد، زیرا دارای کاربرد خاص هستند. جاییکه توزیع کننده ساختمان وجود نداشته باشد زیرسامانه کابل کشی اصلی محوطه از توزیع کننده محوطه به طور مستقسم به توزیع کننده طبقه کشیده خواهد شد.ممکن است که کابل کشی اصلی محوطه، یک اتصال متقابل بین توزیع کننده ساختمان ها ایجاد کند. در این صورت لازم است این کابل کشی جزئی از هم بندی سلسله مراتبی اولیه باشد.