یک پورت شماره‌ای است که به یک پردازه شبیه به یک برنامه کاربردی یا یک سرویس تخصیص داده شده تا بتوانند داده‌ها را دریافت کنند. در حالی که یک آدرس آی‌پی برای پیدا کردن یک کامپیوتر استفاده می‌شود، یک پورت/درگاه برای پیدا کردن پردازه‌ای که روی کامپیوتری در حال اجرا است استفاده می‌شود.
در ادامه مطلب با اتاق سرور دات کام همراه شوید.
انواع پورت‌ها (port):
پورت‌های TCP و UDP به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مطمئن شوند داده‌ها به شکل درستی میان پردازه‌های مختلفی که درون یک کامپیوتر اجرا شده‌اند برای پردازه ارسال می‌شوند. اگر آدرس‌دهی یک شبکه را با فرآیند آدرس‌دهی یک سیستم که بر پایه اداره پست کار می‌کند، مقایسه کنید، آن‌گاه متوجه خواهید شد که آدرس آی‌پی میزبان نقش آدرس یک ساختمان را داشته و درگاه شبیه به شماره آپارتمانی است که درون یک ساختمان قرار دارد. یک سوکت شامل هر دو گروه آدرس آی‌پی میزبان و درگاه TCP یا UDP یک پردازه است که با یک علامت جداکننده این دو مقدار از یکدیگر جدا شده‌اند. به‌طور مثال، درگاه استاندارد برای سرویس تل‌نت برابر با TCP 23 است. اگر یک میزبان یک آدرس آی‌پی به شماره 10.43.3.87 داشته باشد، آدرس سوکتی که تل‌نت را روی میزبان اجرا می‌کند به شرح زیر است:
10.43.3.87:23
زمانی که یک میزبان درخواست برقراری ارتباط روی پورت 23 در پروتکل TCP را دریافت می‌کند، یک نشست (session) برای آن ارتباط باز کرده و در ادامه یک کانال ارتباطی با سرویس تل‌نت به وجود می‌آورد. در این لحظه، گفته می‌شود که سوکت باز شده است. زمانی که نشست TCP تکمیل شد، سوکت بسته می‌شود. شما می‌توانید به سوکت از دید یک مدار مجازی که میان یک کامپیوتر و کلاینت کشیده شده است نگاه کنید. شماره پورت‌ها در محدوده 0 تا 65535 قرار داشته که سازمان آیانا آن‌ها را به سه گروه زیر طبقه‌‌بندی کرده است.
پورت‌های شناخته شده:
این پورت‌ها در محدوده 0 تا 1023 قرار دارند و از سوی آیانا برای برنامه‌ها و ابزارهای کاربردی شناخته شده همچون تل‌نت، FTP و HTTP تخصیص داده شده است. جدول انتهای مقاله فهرستی از شناخته شده‌ترین پورت‌های استفاده شده از سوی TCP و/یا UDP را نشان می‌دهد.
پورت‌های ثبت شده:
این پورت‌ها در محدوده 1024 تا 4915 قرار دارند و می‌توانند به صورت موقت به پردازه‌های غیراستاندارد تخصیص داده شوند تا سطح امنیت افزایش پیدا کند. فرآیند تخصیص پورت‌های به ثبت رسیده باید زیر نظر آیانا انجام شود.
پورت‌های خصوصی و پویا:
در محدوده 49152 تا 65535 قرار داشته و بدون محدودیت استفاده می‌شوند.
پورت پویا:
مقداری است که به کلاینت یا سرور تخصیص داده می‌شود. به‌طور مثال اگر یک برنامه کلاینت دارای چند سوکت بازی باشد که روی سرورهای چندگانه قرار دارند، کلاینت می‌تواند از یک پورت (port) پویای متفاوت برای هر سوکت استفاده کند.
پورت خصوصی:
مقداری است که از سوی مدیر شبکه تخصیص داده شده و متفاوت از شماره پورت شناخته شده برای یک سرویس است. به‌طور مثال، مدیر ممکن است یک شماره پورت خصوصی که متفاوت از پورت 80 استاندارد وب‌سرور روی اینترنت است را به برخی از کارکنان تخصیص دهد تا یک سایت را پیش از آن‌که به شکل عمومی روی اینترنت منتشر شود آزمایش کنند. برای رسیدن به وب‌سرور، آزمایش‌کننده باید شماره پورت خصوصی را همراه با شماره وب‌سرور در مرورگر خود وارد کند.
پورت‌های TCP و UDP به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مطمئن شوند داده‌ها به شکل درستی میان پردازه‌های مختلفی که درون یک کامپیوتر اجرا شده‌اند برای پردازه ارسال می‌شوند. اگر آدرس‌دهی یک شبکه را با فرآیند آدرس‌دهی یک سیستم که بر پایه اداره پست کار می‌کند، مقایسه کنید، آن‌گاه متوجه خواهید شد که آدرس آی‌پی میزبان نقش آدرس یک ساختمان را داشته و درگاه شبیه به شماره آپارتمانی است که درون یک ساختمان قرار دارد. یک سوکت شامل هر دو گروه آدرس آی‌پی میزبان و درگاه TCP یا UDP یک پردازه است که با یک علامت جداکننده این دو مقدار از یکدیگر جدا شده‌اند. به‌طور مثال، درگاه استاندارد برای سرویس تل‌نت برابر با TCP 23 است. اگر یک میزبان یک آدرس آی‌پی به شماره 10.43.3.87 داشته باشد، آدرس سوکتی که تل‌نت را روی میزبان اجرا می‌کند به شرح زیر است:
10.43.3.87:23
زمانی که یک میزبان درخواست برقراری ارتباط روی پورت 23 در پروتکل TCP را دریافت می‌کند، یک نشست (session) برای آن ارتباط باز کرده و در ادامه یک کانال ارتباطی با سرویس تل‌نت به وجود می‌آورد. در این لحظه، گفته می‌شود که سوکت باز شده است. زمانی که نشست TCP تکمیل شد، سوکت بسته می‌شود. شما می‌توانید به سوکت از دید یک مدار مجازی که میان یک کامپیوتر و کلاینت کشیده شده است نگاه کنید. شماره پورت‌ها در محدوده 0 تا 65535 قرار داشته که سازمان آیانا آن‌ها را به سه گروه زیر طبقه‌‌بندی کرده است.
پورت‌های شناخته شده:
این پورت‌ها در محدوده 0 تا 1023 قرار دارند و از سوی آیانا برای برنامه‌ها و ابزارهای کاربردی شناخته شده همچون تل‌نت، FTP و HTTP تخصیص داده شده است. جدول انتهای مقاله فهرستی از شناخته شده‌ترین پورت‌های استفاده شده از سوی TCP و/یا UDP را نشان می‌دهد.
پورت‌های ثبت شده:
این پورت‌ها در محدوده 1024 تا 4915 قرار دارند و می‌توانند به صورت موقت به پردازه‌های غیراستاندارد تخصیص داده شوند تا سطح امنیت افزایش پیدا کند. فرآیند تخصیص پورت‌های به ثبت رسیده باید زیر نظر آیانا انجام شود.
پورت‌های خصوصی و پویا:
در محدوده 49152 تا 65535 قرار داشته و بدون محدودیت استفاده می‌شوند.
پورت پویا:
مقداری است که به کلاینت یا سرور تخصیص داده می‌شود. به‌طور مثال اگر یک برنامه کلاینت دارای چند سوکت بازی باشد که روی سرورهای چندگانه قرار دارند، کلاینت می‌تواند از یک پورت (port) پویای متفاوت برای هر سوکت استفاده کند.
پورت خصوصی:
مقداری است که از سوی مدیر شبکه تخصیص داده شده و متفاوت از شماره پورت شناخته شده برای یک سرویس است. به‌طور مثال، مدیر ممکن است یک شماره پورت خصوصی که متفاوت از پورت 80 استاندارد وب‌سرور روی اینترنت است را به برخی از کارکنان تخصیص دهد تا یک سایت را پیش از آن‌که به شکل عمومی روی اینترنت منتشر شود آزمایش کنند. برای رسیدن به وب‌سرور، آزمایش‌کننده باید شماره پورت خصوصی را همراه با شماره وب‌سرور در مرورگر خود وارد کند.