کاهش ريسک هاي شرايط محيطي نامناسب در مراکز داده

خواه شرکتی در دسته بهداشتی، دارویی یا مالی تکاپو داشته باشد، خواه در هر پهنه دیگری، باید استراتژی هایی برای تضمین ادامه بی وقفه کار و جنبش بازرگانی آن کمپانی از قبل بدست مدیریت تأسیسات و تکنولوژی اطلاعات تعیین شود. شکی نیست که خرابی در ارتباطات، مخابرات و IT بعنوان شاهرگ حیاتیِ یک شرکت تجاری، دلیل اصلی ضربه خوردن و در نتیجه شکست آن خواهد بود (طبق نظر سنجی بعمل آمده از مدیران بازرگانی بریتانیایی بدست انستیتو منشور مدیریت CMI). اوضاع در حال تغییر است و هم اکنون 51% از شرکتها استراتژی بقاء سازمانی (تجاری) را تعقیب می کنند و این احصاء روز به روز در حال اشاعه است.

مدیرانِ تکنولوژی اطلاعات چه اقداماتی را باید انجام دهند لغایت ریسک هایی از قبیل قطع ارتباطات در اطاق سرور و مراکز دیتا به حداقل برسد؟

پاسخ این سؤال، نصب یک سیستم نظارتی و مانیتورینگ دما، رطوبت و خیسیِ پیرامون است که باید با سیستمهای هشدار دهنده همراه باشد. چنین سیستمی نه فقط مایه می شود که عملکرد دستگاههای بخش IT بهینه شده، عمر مفید آنها افزایش یافته و ایرادهای مقطعیِ آنها کاسته شود، بلکه وانگهی از خرابی و خاموش شدنِ آنها به انگیزه عدم تشخیص به موقعِ خطا نیز جلوگیری می نماید. دماهای بالا، عمر قطعه الکترونیکی را کاهش می دهند درحالیکه دماهای زیر نیز معایب خودشان را دارند. محدوده دمای مناسب و بهینه معمولاً بین 21 تا 23 درجه سانتیگراد (70 الی 74 درجه فارنهایت) است که در واقع در این محدوده، بصورت حائل نیز تعریف شده است که در صورت از کار افتادنِ سیستم تهویه و خنک کنندگی بکار می آید. در چهره بروز ویرانی در سیستم تهویه، تجهیزات کامپیوتری توانا خواهند بود به مدت کوتاهی در خارج از این محدوده دمایی کار کنند، و در این زمانِ اندک متخصصان می توانند ساز و برگ سیستم تهویه را تعمیر نموده یا یک سیستم خنک کننده گذرا نصب نمایند. سنجش دمای میان رَک ها و سیستم های نصب شده روی آنها نظیر سرورها، روترها و سوئیچ ها بسیار ضروری می باشد لغایت در صورت وقوع دشواری ها گرمایی، به سرعت آگهی اخطار پرکار شود، چون دما در تجهیزات مختلفِ مرکز داده می تواند به شدت تغییر نماید. اگر دمای اطاق شاید چند درجه از محدوده تعریف شده بیشتر شود، شما با گرم شدن بیش از حدِ تجهیزات بالاییِ رَک مواجه خواهید شد (چون حرارت در بلندی بیشتر است).

نگهداشتن سطح رطوبت خیلی مختصر می تواند باعث ایجاد الکتریسیته ساکن (استاتیک) شود. استاتیک به راحتی در شرایط خشک تخلیه نمی گردد. اگر سطح نم در نزدیک 35% باشد، تخلیه استاتیک یک مشکل جدی خواهد بود و مقدار الکتریسیته ساکن در سطح نم 30% به نقطه بحرانی خویش خواهد رسید. تجهیزات کامپیوتری با رطوبت زیاد نیز متوسط احسان ندارند. در این شرایط نه فقط شدنی است ایرادهای الکتریکی رخ دهند، بلکه خوردگی (زنگ زدگی) در قطعات نیز طی گذشت زمان، بعید از انتظار نخواهد بود. با تغییر بار کاریِ در سرورها، سوئیچ ها و روترها، گرمای اکثریت توسط آنها فرآوری می شود. حفاظت دما و رطوبت در محدودۀ قابل قبول زیاد اهمیت دارد. سطح نم نسبی 45% تا 60% معمولاً برای عملکرد مطمئن سرور مناسب می باشد. همانند حائلِ تعریف شده برای محدوده دما، در محدوده رطوبت نیز در زمان خرابیِ سیستم تهویه یا خنک کنندگی، این حائل در نظر گرفته شده است..

از کار افتادن سیستم تهویه می تواند منجر به نشت آبِ داخل آن گردد. به کارگیری سنسورهای تشخیص خیسی در کف اتاق سرور یا در تقرب سیستم تهویه یا خنک کنندگی یا محل عبور هوا می تواند مایه بازدارندگی از خرابی تجهیزات گردد.

کمترین ضرری که مهار و مانیتورینگِ ضعیف سیستم تهویه در مراکز دیتا می تواند به به اتفاق داشته باشد، ناچیز شدن عمر تجهیزاتِ IT خواهد بود. گرم شدن بیش از حتماً مجازِ تجهیزات می تواند باعث خطاهای مقطعی گردد، ولی در شرایط بدتر و در صورتی که این چگونگی پیوستگی یابد ممکن است دستگاه بصورت فاجعه آمیزی ضربه خورده و کاملاً ویران شود. هزینۀ مالی و زمانیِ از دست رفته در چنین حالتی می تواند قابل ملاحظه باشد، پس باید حداکثر محافظت از تجهیزات چهره پذیرد.

استفاده از سیستم های مانیتورینگ محیطی به همراه سیستمهای آگاهی دهنده بدین معنی خواهد بود که ، مدیران تکنولوژی اطلاعات هم اکنون می توانند مدیران ارشد سازمان و هیئت مدیره را قانع نمایند که تمام اقدامات لازم در جهت تفریق ریسک های ناشی از قطع ارتباطات در قلب سیستم را اتمام دیتا اند

.